رضایت و مزایا و نگرانی‌های ساکنان
به گفته شورای ساختمان های بلند و زیستگاه شهری در ایران ، در چند دهه گذشته، ساختمان های بلند 30 تا 100 طبقه در شهرهای مدرن مثل تهران در سراسر جهان، به ویژه در آسیا و خاورمیانه، رایج تر شده اند. تحقیقات گسترده ای بر جنبه های فنی برپایی ساختمان های بلند متمرکز شده است، با این حال مطالعات اخیر توسط کارشناسان مسکن ایهام برای بررسی تجربیات و پاسخ های ساکنان انجام شده است.
برای ارزیابی آنچه قبلاً در مورد زندگی و کار در این ساختمان‌های بلند در تهران شناخته شده است و برای ارائه مسیرهای تحقیقاتی آینده، این مقاله مطالعات تجربی اخیر در مورد درک ساکنان از ساختمان‌های بلند و تجربیات فیزیولوژیکی و روان‌شناختی در رابطه با ارتفاع آن را مرور می‌کند. سرنشینان دید بهتر، صدای کمتر و کیفیت هوای بهتر را به عنوان مزایای زندگی و کار در طبقات بالاتر نسبت به طبقات پایین می دانند.
با این حال، سرنشینان همچنین در مورد ارتفاع، مشکل در حمل و نقل عمودی، باد شدید و فرار در صورت آتش سوزی ابراز نگرانی کردند. توجه داشته باشید که روش های مورد استفاده در بسیاری از مطالعات خود گزارش شده نسبتا ضعیف هستند. با توجه به کمیاب بودن تحقیق در مورد پاسخ‌های انسانی، این مینی بررسی با هدف تشویق دانشمندان رفتاری به همکاری با محققان علم ساختمان برای ارتقای درک ما از روابط انسان و محیط زیست در این زیستگاه جدید است.
وضعیت رفاه آپارتمان ها در ساختمان های بلند
ساختمان های بلند 30 تا بیش از 100 طبقه در شهرهای سرتاسر جهان به ویژه در کشورهای آسیایی و خاورمیانه رایج شده است [شورای ساختمان های بلند و زیستگاه شهری (CTBUH)].1 تحقیقات گسترده ای بر جنبه های فنی ساخت چنین ساختمان های بلند متمرکز شده است. با این حال، مطالعات کمی بر ادراک، رضایت و آسایش و رفاه جسمی و روانی ساکنان این ساختمان‌های بلند متمرکز شده‌اند.
تحقیقاتی در دهه 1960 تا 1970 انجام شد (به عنوان مثال، کانوی و آدام، 1977 )، زمانی که ساختمان‌های بلند معمولاً حدود 20 طبقه بودند. اخیراً، گیفورد (2007) مروری جامع از مطالعات تجربی انجام شده عمدتاً در دهه‌های 1960 تا 1980 در خارج از آسیا و خاورمیانه ارائه کرد که در آن تأثیرات زندگی در ساختمان‌های بلند بر رفتارهای اجتماعی و سلامت روان مورد بررسی قرار گرفت.
یک چالش بزرگ برای محققان این است که بفهمند شرایط کار و زندگی جدید ناشی از توسعه کلان شهرهایی که این ساختمان‌های بلند در آن زندگی می‌کنند چگونه بر ما تأثیر می‌گذارند ( Sorqvist, 2016 ). یک گزارش اخیر ( اولدفیلد و همکاران، 2014 ) چنین نیازی را در نتیجه گیری منعکس می کند، “تحقیق در مورد کسانی که در ارتفاع زندگی می کنند و کار می کنند، یک اولویت تحقیقاتی مهم است” (ص. 9).
نحوه انتخاب مسکن مناسب توسط مردم
مردم انتخاب‌هایی برای مسکن دارند، اما انتخاب‌های آن‌ها اغلب با درآمد و مکان محدود می‌شود. در دهه 1960، ساختمان های بلند در کشورهای توسعه یافته مثل ایران عمدتاً مسکن عمومی برای ساکنان کم درآمد بود (به عنوان مثال، Gillis، 1977 ). از دهه 1990، زندگی بلندمرتبه به عنوان یک سبک زندگی شهری و مجلل برای افراد بدون فرزند و مرفه عرضه شده است: به عنوان مثال، در ایران ( Costello, 2005 )، سوئیس ( Panczak et al., 2013 )، و کانادا.
در شهرهایی مانند تهران ، جایی که ساختمان های بلند شکل خانه هستند، انتخاب مردم این است که کدام طبقه از یک ساختمان بلند به جای اینکه کدام شکل مسکن باشد. کارگران اگر محل کارشان در یک ساختمان بلند باشد، انتخاب کمی خواهند داشت (مانند چانگ و پارک، 2006).). بنابراین مهم است که بفهمیم مردم در این زیستگاه جدید چگونه ادراک می کنند، فکر می کنند و رفتار می کنند.
شرایط و محدودیت های ساکنان در ساختمان ها و برج ها
این مقالات تحقیقاتی کمی را که در رشته‌های مختلف در دو دهه گذشته در مورد تجربیات ساکنان از زندگی و کار در ساختمان‌های بلند منتشر شده است، مرور می‌کند. تنها مضامینی که از این جستجو در ادبیات پدیدار شده‌اند که مستقیماً با ویژگی متمایز ساختمان‌های بلند (یعنی بلندی) مرتبط هستند، مورد بحث قرار می‌گیرند.
اگرچه تراکم بالا و مفاهیم طراحی شهری برای زیرساخت‌های حمل و نقل، تاسیسات و خدمات بسیار مهم است ( علی و آکسامیجا، 2008 ) فراتر از محدوده این بررسی بسیار کوتاه است. این مقاله با درک ساکنان از آنچه که یک ساختمان بلند در نظر گرفته می‌شود و سپس مزایا و نگرانی‌های درک شده آن‌ها آغاز می‌شود. در نهایت، محدودیت های مرور و تحقیقات آتی مورد بحث قرار می گیرد.
